چه جوری می شه مهماندار شد؟

چه جوری می شه مهماندار شد؟

مقالات
28 بهمن 1397
TAG:
برای نظر دادن اولین باش!

هرچه ناشناخته تر جذاب تر. شاید روی همین اصل است که مهمانداری شغل جذابی محسوب می شود.

چرخیدن سرها در فرودگاه به سمت گروه خندان مهمانداران چمدان به دست و کامنت های بی شمار «چه جوری می شه مهماندار شد؟» پای پست هایشان، این را تایید می کند. چون هیچ مهمانداری حوصله و وقت ندارد هر روز چند و چون مهماندار شدن را برای یک عده بگوید، مفصل با دو تن از آن ها صحبت کردیم که ببینیم دقیقا کارشان چیست.
درآمد

مهمانداری بی شباهت به کار نظامی نیست. مهمانداری که تازه وارد می شود روی دوشش یک نیم خط دارد و ماهی دو تا پنج میلیون تومان درآمد دارد بعد از حدود سه سال یک درجه ارتقا پیدا می کند و نیم خط تبدیل به خط کامل می شود. بعد یک خط و نیم و نهایتا دو خط کامل که درجه سرمهمانداری است و ماهی پنج- شش میلیون تومان حقوق می گیرد.

سرمهماندار شدن هشت تا ده سال طول می کشد اما بسته به تلاش شخص، این مدت می تواند کمتر شود. درآمد این شغل ارتباط مستقیمی با تجربه دارد و ساعتی محاسبه می شود.

چگونه می شود وارد شد؟

حریفانِ همه فن

مهمانداری هواپیما هم مثل خیلی از شغل های امروزی یک راه آکادمیک و دانشگاهی برای یادگیری دارد و یک راه میانبر که از آموزش آزاد می گذرد. آقای شریف سال 1377 با پرداخت 120 هزار تومان در دوره های آموزش مهماندار شرکت کردند؛ همان دوره هایی که امروز در پنج آموزشگاه تهران و دو آموزشگاه در مشهد و اصفهان برگزار می شود، شش ماه طول می کشد و حدود شش میلیون تومان هزینه دارد.

اگر هم فقط به دانشگاه معتقدید و بس، دانشگاه علمی کاربردی برای مقاطع کاردانی مهمانداری دانشجو می پذیرد که دو سال طول می کشد تا مدرک بگیرید ولی در عوض دو میلیون کمتر هزینه می کنید. اما از ما می شنوید، دوره های آزاد را انتخاب کنید، چون زودتر مشغول به کار می شوید و با حقوق ماه اول، تفاوت شهریه ها جبران می شود.

این را که برای مهماندارشدن چه چیزهایی باید یاد گرفت از محمد شریف که مدیریت یکی از آموزشگاه های تهران را هم به عهده دارد، می پرسیم؛ «27 آیتم اجباری و تعدادی آیتم اختیاری داریم. درس های تخصصی مهمانداری مثل زبان تخصصی، هواشناسی، فیزیولوژی، آداب معاشرت، کمک های اولیه، کالاهای خطرناک، مقابله با آتش، مدیریت بحران، روان شناسی، مشتری مداری و لوازم اضطراری و دستورالعمل مواقع اضطراری و دروس فرود اضطراری روی خشکی و آب است که هم تئوری و هم عملی هستند و با شبیه سازی انجام می شوند.»

این طور که به نظر می رسد، مهمانداری اسم ساده و فریبنده ای است برای شغلی که ترکیبی از مشاغل حساسی مثل خلبانی، آتش نشانی و پرستاری و معلمی و مدیریت است که البته فقط بخش خانه داری و پذیرایی از مهمان آن به چشم می آید!

چگونه استخدام شویم؟

«این» داشته باشید و «آن» نیز هم

بعد از گذراندن دوره آزاد یا گرفتن مدرک کاردانی، نوبت استخدام در یک شرکت هواپیمایی است. به جز شرکت های آسمان، ایران ایر و ماهان که مهمانداران آموزش دیده توسط خودشان را استخدام می کنند، 13 شرکت باقیمانده دیگر، آزمون استخدامی دارند. بعضی ها به صورت کتبی بعضی با مصاحبه و تعدادی دیگر از ترکیب این دو روش برای سنجش داوطلبان استفاده می کنند.

محمد شریف می گوید تسلط بر زبان انگلیسی و دانستن زبان دومی غیر آن امتیاز مهمی در این مرحله محسوب می شود؛ «در مورد شرایط ظاهری، حداقل قد برای خانم ها 165 و برای آقایان 170 سانتی متر است و وزن هم باید با قد متناسب باشد. آموزشگاه ها قبل از ثبت نام دانشجو آزمایش های پزشکی لازم مثل آزمایش خون و نوار مغز و قلب و بینایی سنجی و... را می گیرند اما برای استخدام هم این آزمایش ها تکرار می شود. در کل پزشک معتمد سازمان هوایی کشور باید توانایی شما را برای مهماندار شدن تایید کند و چشم پوشی در کار نیست؛ مثلا عینکی بودن مسئله ای نیست اما کوررنگی چرا، چون در سیستم هوانوردی دیدن علائم و رنگ ها مهم است.»
اگر حداقل یک بار سوار هواپیما شده باشید، احتمالا تصویر یک مهماندار در ذهن شما آقا یا خانم قدبلند و خوش چهره ای است که می رود و می آید و دائم به مهمانان لبخند می زند. به خاطر همین با این سوال مواجه شدیم که نکند زیبایی جزء اولویت های استخدامی باشد؟ جواب مثبت بود؛ «خب این موضوع در کشور ما هم مثل خیلی از جاها هست اما روی کاغذ آورده نمی شود. درواقع بین دو داوطلبی که نمره و شرایط یکسانی دارند، زیبایی، اولویت تعیین کننده ای است.»

مسئولیت های مهماندار

از عینک مسافر

مسافری که سوار هواپیما می شود، نه مدیر ایرلاین را می بیند و نه لزوما خلبان و کادر پرواز را، مهماندار به تنهایی نماینده یک سیستم بزرگ برای مسافر و به قول محمد درودیان ویترین ایرلاین است؛ «تصور مردم از فعالیت یک مهماندار، بودن و آوردن سینی پذیرایی و لیوان آب است در حالی که همان مردم اگر هواپیما کوچک ترین تکان نامتعارفی بخورد به اولین چهره ای که نگاه می کنند، چهره مهماندار است. اگر مهماندار آرام باشد یعنی اتفاق بدی نیفتاده ولی اگر کمترین آشفتگی در او ببینند اشهدشان را می خوانند.»

شاید دیده باشید مسافرانی را که از نقص فنی تا تاخیر و شرایط جوی نامناسب، همه را از چشم مهماندار می بینند؛ «ما پرواز را به عنوان یک حرفه می بینیم و مسافر یک وسیله یا حتی تفریح. طبیعی است که سختی هایش را سخت تر تحمل می کند. به خاطر این تفاوت نگاه، ما سعی می کنیم پرواز را با عینک مسافر ببینیم.»

محمد درودیان شرایط کار مهمانداری را این طور توضیح می دهد: «در طول یک ماه برای یک مهماندار سه حالت کاری وجود دارد. حالت اول off که تعطیل است و می تواند پرواز نکند. حالت دوم Stand by که باید در خانه دوش گرفته و با لباس های اتوشده منتظر باشد تا در صورت نرسیدن مهماندار دیگری به پرواز، سریعا به جای او سر کار برود و آخرین حالت هم سر کار و در حال پرواز است.»

ورود به حرفه مهمانداری شاید کار چندان سختی نباشد اما ماندن در آن قطعا توانایی و عشق می طلبد. جدا از فضای داخل کابین مسافران، در طول روز کاری هر کادر پرواز چهار تا شش پرواز انجام می دهند. در فاصله بین پروازها و در طول پرواز استراحتی وجود ندارد و ممکن است این شرایط چند روز طول بکشد.

سختی ها و آسانی کار

دو روی یک سکه

«اگر می خواهید یک کار عادی داشته باشید که هشت صبح سر کار بروید، غروب برگردید و تعطیلات با خانواده و دوستانتان باشید، به مهمانداری فکر هم نکنید. این جا شما خلاف جهت همه حرکت خواهید کرد و علاوه بر ساعت کاری حتی ساعت خواب و غذاخوردن مشخصی هم ندارید.» همین چند جمله آرش شریف کافی است تا کسی که گوشه چشمی به مهمانداری داشته، به شغل های آسان تری فکر کند. مخصوصا اگر بداند هنگام فرود اضطراری چطور در عین حفظ آرامش باید همه مسافران را پیاده کند در حالی که مسئول جان تک تک شان است.
به دلیل همه این حساسیت ها، آزمایش های پزشکی و بعضی دوره های آموزشی مثل فرود اضطراری هر سال برای همه تکرار می شوند و در صورت وجود مشکل یا تسلط نداشتن، مهماندار از ادامه کار منع می شود. از آقایان مهماندار می پرسم پس چطور با وجود این سختی ها این شغل را انتخاب کردند؟ جواب، قابل تامل بود: «حقیقتش زیبایی های مهمانداری با هیچ کار دیگری قابل مقایسه نیست، شما اگر با یک هواپیمای 250 نفره، 15 روز در ماه پرواز کنید، در سال حدود 15 هزار مسافر را می بینید، کسانی که از قشرها و فرهنگ های مختلف هستند و هرکدام هدف متفاوتی از سفر دارند، در پروازهای طولانی فرصت هم صحبتی با این آدم ها و آشنایی با نگاه هایشان را داریم و بعد از چند سال یک پا جامعه شناس می شویم.

هیچ پروازی خالی از تجربه و اتفاقی که توی ذهن بماند، نیست. آن بالا، در ارتفاعغ چند هزار پایی هر اتفاقی بیفتد، ماییم که کمک می کنیم، این امید همه بودن، مسئولیت سنگین و لذت بخشی است، مخصوصا اگر یکی از چهره های مطرح، مسافر پرواز باشد و خودش را به ما بسپارد و ما از فرصت استفاده کنیم و سر حوصله سلفی هایمان را بگیریم.»

نکات مثبت بعدی را بگذارید ما بگوییم، در کار مهمانداری معمولا 15 روز از ماه روز کاری و 15 روز تعطیلی است که خیلی ها با شغل دومی آن را پر می کنند، علاوه بر این ها، در کدام کار در ازای اقامت در هتل های خوب شهرها و کشورهای مختلف به شما حقوق می دهند؟!

خبر خوب

سوالی که پیش می آید این است که تکلیف کسی که قدش کوتاه است یا هر شرط لازم دیگر را ندارد اما سخت دلباخته این کار است چیست؟ اگر به سایت های شرکت های هواپیمایی خارجی نگاه کنید، می بینید که مثلا حداقل قد را 157 زده اند. به دلیل گستردگی خطوط هوایی، عرضه این شغل آن جا بیش از تقاضاست و برای تامین نیروها، شرایط ورود را آسان تر می گیرند اما دلتان را برای حقوق بیشتر صابون نزنید. چون با توجه به سنگین تر بودن هزینه های زندگی در آن جا سطح زندگی شان با مهمانداران اینجا چندان فرقی ندارد. حالا خود دانید.

خواندن 11508 دفعه آخرین ویرایش در یکشنبه, 28 بهمن 1397 20:29
این مورد را ارزیابی کنید
(3 رای‌ها)
محتوای بیشتر در این بخش: « مزایا و معایب شغل خلبانی

موارد مرتبط

نظر دادن

از پر شدن تمامی موارد الزامی ستاره‌دار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.

بازگشت به بالا

Search

اشکال یابی جوملا

جلسه

اطلاعات مشخصات

حافظه استفاده شده

پرس و جو پایگاه داده